27 Νοεμβρίου 2013

27 Νοεμβρίου 2013

http://www.blossomgoodchild.com/index.html?page=BG197nov27.html

Γεια σας. Πάμε πάλι... Οι εβδομάδες περνούν τόσο γρήγορα. Ας δούμε πώς ρέει το σήμερα, εντάξει; Είναι κανείς εδώ γύρω;

Ναι, φυσικά, και θεωρούμε σαν μια μεγάλη χαρά το να βρισκόμαστε μαζί σου για άλλη μια φορά, με αυτό τον τρόπο... έχοντας την ΕΠΙΓΝΩΣΗ, ότι αυτά τα μηνύματα φθάνουν τις καρδιές πολλών.

Ναι, είναι αρκετά εκπληκτικό το πόσο τα λόγια σας έχουν μπει σε ένα δικό τους ταξίδι... Ποτέ δεν φαντάστηκα τον εαυτό μου να είναι σε αυτή τη θέση. Το μόνο που ήθελα να κάνω ήταν να είμαι στη σκηνή!

Ωστόσο, αυτό σου είχε ανατεθεί πολύ πριν έρθεις και στη συνέχεια το θέμα ήταν να το θυμηθείς... και να αποφασίσεις αν αυτό εξακολουθεί να είναι η επιθυμία σου. Είχε σε μεγάλο βαθμό υποτιμηθεί η δύναμη που θα χρειαζόταν κανείς.

Προφανώς από εμένα είχε υποτιμηθεί... και ίσως, αν ήξερα πλήρως σε τι είχα εμπλακεί, να είχα αρνηθεί την προσφορά! Ωστόσο, για να λέμε όλη την αλήθεια, είναι τιμή μου να προσφέρω αυτή την υπηρεσία και η ζωή πιθανότατα θα φαινόταν πολύ παράδοξη χωρίς εσάς!

Η ίδια η ζωή, αγαπητή Μπλόσομ, πρόκειται να ανθίσει με έναν σεβαστό τρόπο, που κανείς... ακόμη και εκείνοι που νομίζουν ότι ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ... ακόμη και εκείνοι που ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ότι ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ... δεν έχουν φανταστεί ούτε στα πιο ανεβασμένα όνειρά τους. Μιλάμε σε όλους εσάς μέσα από αυτή την ΕΠΙΓΝΩΣΗ που διαθέτουμε... γιατί ήδη έχουμε επίγνωση αυτού που πρόκειται να σας συμβεί και να αλλάξει τις ζωές σας και τον κόσμο σας για πάντα.

Θα επικεντρωθούμε σήμερα για άλλη μια φορά στο θέμα ΤΟΥ ΓΕΓΟΝΟΤΟΣ. Γιατί δεν θα ήταν σωστό να παραμερίσουμε ξαφνικά το θέμα και να μιλάμε για άλλα πράγματα, όταν έχουμε αρχίσει να συνειδητοποιούμε, ότι εκείνοι που βρίσκονται στη Γη έχουν ανάγκη από όσες πληροφορίες είμαστε έτοιμοι να προσφέρουμε.

Σωστά... Μερικοί βρίσκονται σε σύγχυση σχετικά με αυτούς που μένουν πίσω και αυτούς που φεύγουν... (δεν είμαι σίγουρη αν αυτός είναι ο σωστός τρόπος να το θέσω). Ανησυχούν για τους αγαπημένους τους.

Ωστόσο, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας σε οποιαδήποτε κοινωνική τάξη. Πόσο επιθυμούμε να γίνει αυτό κατανοητό. Ακόμα κι αν ήταν να ανησυχεί κάποιος από πού θα έρθει το επόμενο γεύμα του... κάνουν το θέμα να γίνεται κάτι που δεν είναι. Γιατί η ανησυχία δεν βοηθάει σε τίποτα. Η ενέργεια που μεταφέρει η ανησυχία είναι μόνο βάρος για την ψυχή. Αλλά και για να ΓΝΩΡΙΣΕΙ κανείς από το βαθύτερο σημείο του ΕΙΝΑΙ του, πως ό,τι συμβαίνει μπροστά του... πίσω του... ή στο πλάι του... είναι απλώς μια στιγμή στον χρόνο... μια εμπειρία... μια εικόνα που κουβαλάει ένα συναίσθημα. Το να ΓΝΩΡΙΖΕΙ κανείς, ότι ο εαυτός του είναι «υπεράνω» όσων «φαίνονται» να είναι πραγματικά... φέρνει πολύ κατανόηση όλων εκείνων που συμβαίνουν στο περιβάλλον του. Το να αποκολληθεί κανείς από αυτά που πιστεύει ότι είναι πραγματικά, είναι πολύ ευεργετικό.

Ωστόσο, δεν είναι τόσο εύκολο να το κάνει! Ίσως εσείς να το αγνοείτε από το σημείο πού στέκεστε; Όμως, πιστέψτε με... από εδώ κάτω, στον «έλεγχο εδάφους», η καρδιά μπορεί τόσο βαθιά να εμπλακεί στην αναζήτησή της για την κατανόηση των ερμηνειών της ύπαρξής μας και εκείνων που ταξιδεύουν μαζί μας... απλά δεν είναι τόσο εύκολο να «αφήσεις» κάτι.

Όμως εμείς το βλέπουμε από μιαν άλλην οπτική γωνία. Γιατί δεν είναι ότι κάποιος δεν πρέπει να αγαπά και να νοιάζεται. Πρέπει κανείς να τα κάνει αυτά από καρδιάς... αλλά η απόσπαση βρίσκεται μέσα στην ΕΠΙΓΝΩΣΗ και στην αποδοχή του ΠΩΣ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ... και στο πέρασμα προς την αναγνώριση, ότι ΕΙΝΑΙ ακριβώς αυτό… ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ.

Θα μπορούσαμε να κάνουμε κύκλους εδώ. Γιατί το συναίσθημα ΔΙΝΕΙ ΤΗΝ ΑΙΣΘΗΣΗ ότι είναι το μεγαλύτερο μέρος του ταξιδιού μας. Το μεγαλύτερό μας σύνεργο μάθησης... οπότε, αν ήταν να αποσπαστούμε από το συναίσθημά μας... ΕΧΩ ΤΗΝ ΑΙΣΘΗΣΗ, ότι η ΥΠΑΡΞΗ ΜΑΣ ΕΔΩ θα έμοιαζε άδεια.

Και εμείς θα απαντούσαμε σ’ αυτό το θέμα, ότι τα συναισθήματα ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΑΠΗ σε όλες τις μορφές της.

Και εγώ θα απαντούσα... γιατί, λοιπόν, θα πρέπει να αποσπαστούμε από την Αγάπη; Ίσως δεν είμαστε στην ίδια σελίδα εδώ!

Προσφέρουμε αυτά τα λόγια. ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ να αποσπαστείτε από την ΑΓΑΠΗ. Μπορείτε, ωστόσο, να αποσπαστείτε από την προσκόλληση στο συναίσθημα.

Μήπως κι αυτό βγάζει νόημα;

Αγαπητή Μπλόσομ. Για μας... όντως βγάζει. Κάποιος μπορεί να ΑΙΣΘΑΝΘΕΙ ένα συναίσθημα και να το αποδεχθεί ως τέτοιο... ας είναι αυτό ευτυχία, θλίψη, θυμός, ψυχικός ή σωματικός πόνος... όπως κι αν γίνεται ΑΙΣΘΗΤΟ αυτό. Ωστόσο, υπάρχει ΕΠΙΓΝΩΣΗ ότι αυτό ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ, ότι κάποιος μπορεί απλά να αποσπαστεί από αυτό και να επιτρέψει σ’ αυτό να προχωρήσει διαπερνώντας τον. Δεν λέμε ότι θα πρέπει κανείς να μην ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ… κάθε άλλο... αυτό είναι το πιο σημαντικό σύνεργό σας. Λέμε ότι μπορεί κανείς να αναγνωρίζει το ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ και να «ΤΟ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ», αλλά να μην μένει προσκολλημένος σ’ αυτό. Γιατί είναι η προσκόλληση εκείνο που κάνει κάποιον να αρνείται στον εαυτό του την πλήρη εμπειρία.

Ξέρω απλά, από εμπειρία του παρελθόντος, ότι είναι το καλύτερο να το αφήνεις εκεί... και να χωνεύεις εκείνο το «πλακάκι σοκολάτας»... αντί να ρουφάς τη μυρωδιά από ολόκληρη τη μπάρα και να εύχεσαι να μην είχε συμβεί.

Πολύ λογικό.

Μια αλληγορία του Άσπρου Σύννεφου, την οποία τηρώ... επειδή είναι τόσο λογική. Πού πηγαίνουμε από εδώ;

Θα θέλαμε να καθησυχάσουμε τις καρδιές και τα μυαλά εκείνων, που δεν έχουν πλήρη κατανόηση αυτού που πρόκειται να συμβεί.

Είναι κανείς; Νομίζω πως όχι! Γιατί πολλοί από εμάς δέχονται, ότι αυτό που βρίσκεται μπροστά μας πρόκειται να πάει μια χαρά... στο τέλος... αν και δεν έχουμε καμία δυνατότητα να ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ την πλήρη κατανόηση του τι πρόκειται πραγματικά να συμβεί. Εσείς έχετε;

Εμείς πράγματι έχουμε την κατανόηση του τι πρόκειται να συμβεί. Εμείς όμως... δεν έχουμε την ΕΠΙΓΝΩΣΗ του πώς αυτό θα επηρεάσει ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ. Αυτό δεν μπορούμε να το προβλέψουμε, αν και έχουμε διερευνήσει τους ρυθμούς της καρδιάς σε ορισμένα συμβάντα και εξακολουθούμε να είμαστε μάλλον «στον αέρα» ως προς το πιθανό αποτέλεσμα μιας τέτοιας διάχυσης αγνότατης Αγάπης. Γιατί κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τέτοια πράγματα, επειδή είναι απόφαση της στιγμής του συμβάντος για το κάθε άτομο, το πώς θα επιλέξει να το αγκαλιάσει.

Πάντως υπολογίζουμε, πως όταν αυτό συμβεί... εκείνοι που ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ μέσα τους, ότι «η στιγμή είναι τώρα»... θα ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ενστικτωδώς τι πρέπει να κάνουν και πώς να ανταποκριθούν στα καθήκοντά τους... με ΑΓΑΠΗ και μέσω της ΑΓΑΠΗΣ.

ΕΙΣΤΕ ΟΙ ΙΣΧΥΡΟΤΑΤΟΙ ΤΩΝ ΙΣΧΥΡΩΝ... ΘΑ ΤΟ ΘΥΜΑΣΤΕ ΑΥΤΟ. ΚΑΙ ΘΑ ΕΝΕΡΓΗΣΕΤΕ ΑΝΑΛΟΓΩΣ.

Τα πράγματα είναι περίεργα... Είναι τόσο δύσκολο να φανταστεί κανείς τι ακριβώς θα μπορούσε να συμβεί... και πότε ... (Αλλά δεν θα πάμε σ' αυτό). Κάποιοι ρωτούν αν πρόκειται να είναι όπως «Η Ταραχή», για την οποία γίνεται λόγος στην Αγία Γραφή; Κάποιοι ρωτούν εάν θα είναι η Δευτέρα Παρουσία του Χριστού; Τόσα πολλά έχουν «αφεθεί στη φαντασία μας» και ξέρετε εμάς τους γήινους αρκετά καλά τώρα...Όταν αφεθεί ελεύθερη η φαντασία μας... μπορεί να εξαγριωθεί!

Και όμως είναι φαντασία σας που βοηθά στην αποκάλυψη αυτού που πρόκειται να έρθει.

Πώς κι έτσι; Επειδή στα σίγουρα είναι ήδη «στα χαρτιά»; Όποιο κι αν πρόκειται να είναι Το Γεγονός, θα πρέπει τώρα πια να είναι γραμμένο στην πέτρα. Πώς λοιπόν βοηθάει «η φαντασία μας»;

Επειδή ΜΕΣΩ της φαντασίας σας η ενέργεια αυτού που είναι να συμβεί θα μπορέσει να βγει στο προσκήνιο.

Συνεχώς το λέτε αυτό... Μπορούμε λοιπόν να διευκρινίσουμε... ή μήπως πρέπει να πάω στα πίσω θρανία; Σημαίνει αυτό ότι δεν υπάρχει καθορισμένη ημερομηνία; Ξέρω ότι δεν είστε σε θέση να δώσετε ημερομηνία ... ωστόσο... έχετε κάποια στο μυαλό σας; Θέλω να πω... στον «οραματικό πίνακά σας» υπάρχει μια εικόνα του Γεγονότος με μια ημερομηνία πάνω από αυτήν και όλα τα βέλη να δείχνουν προς την ημέρα «Ε»;

Πώς χαμογελάμε με την αναλογία σου, Μπλόσομ! Και εκτιμούμε την επιμονή σου, προκειμένου να πάρεις όσο περισσότερες διευκρινίσεις μπορούμε να δώσουμε.

ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ ΑΥΤΟ... Δεν μπορεί να υπάρχει μια «καθορισμένη ημερομηνία»... Όμως, ΜΠΟΡΕΙ να υπάρχει μια «σχισμή του χρόνου». Και όλα είναι στον δρόμο προς αυτήν. Η ενέργεια έχει αυξηθεί σε μεγάλο βαθμό τις τελευταίες δεκαετίες και υποτίθεται, ότι ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ θα προχωρήσει στην σχισμή του χρόνου που έχει προγραμματιστεί.

Περιμένετε... περιμένετε ένα λεπτό... Είμαι βέβαιη, ότι «κάποτε» στο παρελθόν... είπατε ότι το Γεγονός θα προχωρήσει ανεξάρτητα... οπότε, πώς μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τη λέξη «υποτίθεται»;

Διότι αυτό είναι εκείνο που υποθέτουμε! Σας ζητάμε να έχετε κατά νου, ότι ποτέ πριν δεν έχει στηθεί ένα τέτοιο «σκηνικό»... Επομένως, τα πάντα βρίσκονται «υπό την προϋπόθεση», ότι όλα θα πάνε όπως έχουν προγραμματιστεί.

OΚ... Θα το δεχθώ. Μερικοί ανησυχούν για το χάος που μπορεί αυτό να φέρει.

«Αυτό» ΔΕΝ ΘΑ ΦΕΡΕΙ χάος... «ΑΥΤΟ» ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΑΠΗ ΣΤΗΝ ΥΨΙΣΤΗ ΜΟΡΦΗ ΤΗΣ... Δεν υπάρχει χάος μέσα σε αυτό που έρχεται.

Ωστόσο, μπορεί να «προκαλέσει» χάος εξ αιτίας εκείνων που θα επιλέξουν να είναι μπερδεμένοι και εντελώς αναστατωμένοι από ένα τέτοιο φαινόμενο. Και τότε είναι, που εκείνοι που θα έχουν τη ΓΝΩΣΗ θα αναλάβουν δράση... θα βάλουν τα δυνατά τους... και θα πάρουν τα πράγματα στα χέρια τους.

Η ΕΙΡΗΝΗ ΘΑ ΒΑΣΙΛΕΨΕΙ... ΝΑ ΤΟ ΞΕΡΕΤΕ ΑΥΤΟ.

Παρατήρησα ότι αποφύγατε να μιλήσετε για την Αναταραχή ή τη Δευτέρα Παρουσία. Το σέβομαι αυτό. Γιατί, όπως έχω απαντήσει σε ανθρώπους... υπάρχουν απλά μερικά πράγματα, που δεν θα είσαστε διατεθειμένοι να αποκαλύψετε και εγώ «υποθέτω», ότι αν ήταν να συμβαίνει κάτι τέτοιο... θα πρέπει να κρατήσετε το στόμα σας σφραγισμένο για ‘κείνο το μικρό κουτάβι.

Σωστά «υποθέτεις». Ας το θέσουμε ως εξής…

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΡΘΕΙ... ΘΑ ΣΑΣ ΑΦΗΣΕΙ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΟΥΣ.

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΡΘΕΙ... ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΛΟΓΙΑ ΠΟΥ ΝΑ ΤΟ ΠΕΡΙΓΡΑΦΟΥΝ ΜΕ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ.

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΡΘΕΙ... ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΚΑΛΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΑΣ.

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΡΘΕΙ... ΕΡΧΕΤΑΙ!

Αυτό που είναι να έρθει... είναι στο δρόμο του;

Και πάντα ήταν... όμως τώρα είναι στο τέλος του ταξιδιού του.

Αυτό, όπως το λέτε, θα μπορούσε να σημαίνει αύριο... όμως, σύμφωνα με την ιστορία που έχετε στον προσδιορισμό του χρόνου, θα μπορούσε να σημαίνει το 2020. Θα πρέπει απλώς να περιμένουμε και να δούμε «υποθέτω».

Αγαπητοί φίλοι... όπως έχουμε πει και πριν... ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ. Ποιος θα ήταν ο σκοπός αυτών των συνομιλιών... Θα ήταν ένα πολύ νοσηρό αστείο αν δεν ήταν έτσι.

Από την άλλη πλευρά, θα μπορούσα να είμαι μια απόλυτα τρελή, που έχει πολλούς οπαδούς! Ωστόσο, η θεωρία μου γι’ αυτό... είναι ότι πάρα πολλές χιλιάδες άνθρωποι σε όλον τον κόσμο έχουν αυτό το ίδιο συναίσθημα... αυτή την ίδια ΓΝΩΣΗ μέσα τους, ότι είμαστε από αλλού. Ότι είμαστε από τ’ αστέρια και είμαστε εδώ για να εκπληρώσουμε μια Θεία Αποστολή. Και για εκείνους από εμάς που ΑΙΣΘΑΝΟΝΤΑΙ  έτσι... Ξέρουμε ότι δεν είμαστε ένα μάτσο φρούτα... Έχουμε έναν δεσμό που μας ενώνει μεταξύ μας και μας δίνει δύναμη να συνεχίσουμε. Κάποιοι πραγματικά δεν μας καταλαβαίνουν… ΑΚΟΜΗ. Δυναμώνουμε αριθμητικά, καθώς όλο και περισσότεροι από το πλήθος μας αφυπνίζονται… και θα δούμε να υλοποιείται αυτό που περιμένουμε… και θα πάρουμε μαζί μια κούπα τσάι… κι εγώ θα ψήσω ένα κέικ, πράγμα που προφανώς είναι  αυτό που στ’ αλήθεια είναι ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ… γιατί πραγματικά αυτό δεν έχει ξανασυμβεί  ποτέ πριν σ’ αυτόν τον πλανήτη. ΣΑΣ ΑΓΑΠΑΩ ΠΑΙΔΙΑ!

ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΑΓΑΠΑΜΕ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑΝ ΑΠΟ ΕΣΑΣ. Μια τσαγιέρα που την παρακολουθείς, δεν βράζει ποτέ.

Δεν την παρακολουθώ… Ψήνω κέικ! Με ΑΓΑΠΗ και ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ ΓΙΑ ΟΛΑ.

Πηγή: http://www.blossomgoodchild.com

Μετάφραση: Νίκος